چگونه عادت ناخنخوردن در کودکان خردسال را متوقف کنیم؟
ناخن خوردن کودکان یک عادت رایج در کودکان خردسال است، گرچه ممکن است شما را آزار دهد. حدود نیمی از کودکان ناخنهایشان را میخورند، اما خبر خوب این است که بیشتر آنها در نهایت این عادت را ترک میکنند. در اینجا چند راهکار برای جلوگیری از تبدیل این عادت آزاردهنده به یک مشکل جدی آورده شده است.
چرا کودکان خردسال ناخنهایشان را میخورند؟
چندین دلیل وجود دارد که ممکن است باعث شود کودک خردسال شما ناخنهایش را بخورد. این دلایل معمولاً همان عواملی هستند که عادات دیگری مانند مکیدن انگشت شست یا دستزدن به بینی را در کودکان ایجاد میکنند و شامل موارد زیر میباشند:
استرس یا کسالت : اگر دیدید کودک خردسال شما ناخنهایش را میخورد، به یاد بیاورید که آیا اخیراً تجربهای استرسزا داشته است. ممکن است ناخنخوردن کودک ۲ ساله شما روش او برای تخلیه تنش باشد، همانطور که شما با یک پیادهروی یا دویدن طولانی این کار را میکنید.
تحریک اضافی مغز : رفتار تکراری ناخنخوردن نشان میدهد که ممکن است این عمل برای مغز کودک شما یک فرایند آرامشبخش یا تسکیندهنده باشد. شاید متوجه شوید که او این کار را قبل از خواب یا هنگام گوش دادن به موسیقی انجام میدهد.
نیاز به توجه : اگر کودک احساس کند که شما او را نادیده میگیرید، ممکن است ناخنهایش را بخورد چون میداند که این کار توجه شما را جلب خواهد کرد.
ناخنهای بلند و ناخوشایند : اگر ناخنهای کودک را به طور منظم کوتاه نکنید و ناخنهای بلند برای او ناراحتکننده باشد، ممکن است خود اقدام به این کار کند.
تقلید از دیگران: ناخنخوردن ممکن است جنبهای ارثی داشته باشد. کودک شما ممکن است رفتار این عادت را در فرد دیگری دیده و تصور کند که این کار مشکلی ندارد.
آیا باید نگران باشم اگر کودک خردسال من ناخنهایش را میخورد؟
نه، ناخنخوردن یک مرحله طبیعی در رشد کودکان است و نیازی به نگرانی ندارد. با این حال، دلایل بهداشتی وجود دارد که نباید این عادت را تشویق کنید، که شامل موارد زیر میشود:
ناخنخوردن میتواند نوک انگشتان کودک شما را قرمز و دردناک کند.
ممکن است باعث خونریزی کوتیکولهای کوچک شود.
ریسک عفونتهای ناخن و دهان را افزایش میدهد.
ممکن است کودک شما را بیشتر در معرض بیماریهایی قرار دهد که از میکروبهای منتقل شده از دست به دهان ناشی میشود.
اگر این عادت برای مدت طولانی ادامه یابد، میتواند باعث مختل شدن رشد طبیعی ناخنها و تغییر شکل آنها شود.
چگونه از ناخنخوردن در کودکان خردسال جلوگیری کنیم؟
اگر کودکتان را رها کنید، ممکن است به تدریج این عادت را ترک کند، به ویژه زمانی که راههای دیگری برای کاهش استرس پیدا کند (و شروع به اهمیت دادن به نظر دیگران در مورد خود کند). تا آن زمان، این مراحل را دنبال کنید تا به طور غیرمستقیم کودکتان را از این عادت دور کنید.
کاهش اضطراب: رویدادهای استرسزای زندگی کودک شما (مثل داشتن خواهر یا برادر جدید، بازگشت والدین به کار یا شروع مهدکودک) را با توجه و محبت بیشتر جبران کنید. به او کمک کنید تا روشهای دیگری برای تخلیه انرژی پیدا کند. فعالیتهای بدنی (مثل بازی با توپ، رقصیدن به همراه موسیقی سریع) موثر است، همچنین فعالیتهای آرامی مانند نقاشی یا گوش دادن به یک داستان.
ایجاد یک کد خاص: این کد را به صورت پنهانی ایجاد کنید تا فقط شما و کودکتان از آن مطلع باشید؛ سپس از آن برای یادآوری به او که ناخنهایش را نجات دهد، بدون ایجاد فشار یا شرم، استفاده کنید. گزینههای غیرمستقیم شامل لمس آرام روی بازو، تکان دادن انگشت کوچک یا یک کلمه خاص است.
پیشنهاد رفتار جایگزین: او را برای ناخنخوردن سرزنش نکنید زیرا این فقط توجه به این عادت را بیشتر میکند. در عوض، این کار را به یک بازی تبدیل کنید که هر دو انگشتانتان را تکان دهید. این کار او را کاملاً از ناخنخوردن منحرف میکند.
دستهایش را مشغول نگه دارید: زمانی که شروع به گاز زدن به انگشت کوچک خود میکند، او را با فعالیتی مانند بازی با گل یا حل پازل مشغول کنید.
ناخنهایش را کوتاه نگه دارید: ناخنهای کوتاه برای ناخنخوارها جذابیتی ندارند. همچنین میتوانید آنها را با برچسبها یا استیکرهای تزئینی تزیین کنید تا گاز زدن به ناخنها کمتر وسوسهانگیز باشد.
برای تلاشهایش پاداش بدهید: یک برچسب برای هر ناخن نخورده یا یک جایزه بزرگتر برای یک هفته بدون ناخنخوردن میتواند بسیار انگیزهدهنده باشد. برای برخی از کودکان، وعده یک مانیکور ممکن است مؤثر باشد.
اگر شما هم این عادت را دارید، خودتان ناخنخوردن را متوقف کنید: حتی میتوانید این کار را به یک رقابت تبدیل کنید تا آن را جالبتر کنید.
مثبت باشید: از تنبیهها اجتناب کنید. این کارها به توقف ناخنخوردن کمک نمیکند و ممکن است کودک شما را در این عادت پنهانیتر کند. این شبیه به یک جریمه سرعت است — ممکن است شما را موقتا کند کند، اما بعد از چند روز یا هفته دوباره به عادات قبلی باز میگردید. این همچنین میتواند سطح استرس کودک شما را افزایش دهد و او را بیشتر به ناخنخوردن سوق دهد.
تغییر یک عادت سخت است، اما اگر از برخی از این استراتژیها استفاده کنید، کودک شما راحتتر این عادت را ترک خواهد کرد.
اگر این مراحل مؤثر نبود یا اگر کودک شما ناخنهایش را به حدی گاز زده که باعث قرمزی، درد و خونریزی شده است، با پزشک متخصص کودک مشورت کنید. همچنین باید در صورتی که ناخنخوردن با عادات دیگری مانند کشیدن مو یا کندن پوست همراه باشد، به پزشک مراجعه کنید.